Omdat Paul en Bert en Peter met vakantie zijn, en Frank aan het werk (?) had ik niet heel veel te doen deze avond. Gelukkig werd dat gecompenseerd door de kwaliteit van de partijen.
Ab kreeg geen kans tegen Gerrit. Die speelde de opening dit keer wel actief en daardoor raakte Ab al snel in de problemen, wat resulteerde in verlies van een pion. Daarna greep Gerrit begrijpelijkerwijs terug op zijn favoriete recept: afruilen en het eindspel winnen. Omdat ook nog zwarts pionnenstelling wat minder was, had hij daar weinig moeite mee.
Daarna speelde Gerrit een vriendschappelijk potje met de vanavond tegenstanderloze Herman, die toch weer liet zien dat hij best al veel begrijpt van het spelletje, en van Gerrit aanmerkelijk meer energie vroeg dan die voor zijn echte partij van vanavond nodig had.
Foto’s groter of beter, klik erop!
Stefan (wit) speelde zijn laatste partij van dit seizoen. Helaas voor ons blies hij dus gisteren de aftocht, maar wel heel welluidend. Hij speelde een heel mooie partij tegen Ron.
Diens nieuwe tactiek is : openen met niet erg uitdagende zetten, dus heel kalmpjes aan beginnen, nog niet streven naar openingspret, en dan pas later de grotere ervaring omzetten in voordeel, liefst in een aanval. Nou dat lukte tegen Stefan eigenlijk totaal niet.
Zo’n stelling lijkt toch bedriegelijk op een potje dammen. Al die witte pionnen op zwarte velden. Heet dat bij dammen dan een hekstelling? Weet ik veel. Weliswaar is door dat beton in het centrum de actieradius van de zwarte koningsloper (tijdelijk!) niet erg geweldig, maar die witte dameloper zit in de bunker en komt er nooit meer uit, en zal de hele partij vrijwel machteloos blijven toekijken. Ik houd niet van zulke opstellingen. Ik denk dat die pion van c3 beter naar c4 had gekund, waarna je even beter op de diagonaal richting je koningsteling moet letten, maar er ook meer leven in de brouwerij komt.
Ook Prof. Dr K. vindt al gauw dat zwart wat beter staat. En hoewel Ron hoofdschuddend peinst en peinst, dat blijft bijna de hele partij zo. Ron zegt na afloop dat Stefan creatief speelt. Dat is zo. Hij rocheerde bijv. niet, en dat blijkt een goede strategie tegen een machteloos naar aanval speurende tegenstander.
Hier verwachtte ik natuurlijk 20. … e6 en daarna misschien Kf7 en verdubbeling van de zwarte torens op de h-lijn, of gedoe langs de c-lijn. Maar intussen begint Stefan in tijdnood te raken. En hij wordt nu wel heel creatief. Of gewoon even onachtzaam? 20. …. Kf7!? Kun je gewoon die pion op d5 in de steek laten? ‘Wat nu weer’ zal Ron gedacht hebben. Ik zou vrijwel zonder aarzeling die pion gepakt hebben. Maar tot mijn verbazing pakt Ron niet. Thuis blijkt: Die twee gozers zitten wel een heel sterk potje te schaken. Tot mijn verbazing ziet Prof. Dr K. wel degelijk enige compensatie na 21. Lxd5+ na …. e6 en daarna … Lc6. Dus moet het beter. Maar niet met 21. Kg2 wat Ron speelt, maar met 21. a5 en pas na 21. …. Dc7 22. Lxd5+ e6 23. Tfc1. En dan zou de stelling ongeveer in evenwicht zijn. Zwart staat een pion achter maar zou na Th4 voldoende compensatie hebben. Hoe subtiel allemaal. Als ze het niet echt gezien hebben dan demonstreren ze hier toch beiden een indrukwekkende intuïtie!! Maar na 21. Kg2? ( Ik stond hier wel even aan Tf2 te denken om de h-lijn met Th2 te neutraliseren maar dat blijkt slechts tot hoongelach bij mijn schaakhoogleraar te leiden) zou zwart na alsnog 21. …. e6! gewoon flink beter staan. En weer verbaast S. vriend en vijand. 21. ….. Th4!?. Ook niet slecht.
En nu is slaan op d5 nog zwakker: 22. Lxd5? e6 23. Lf3 Lc6! Het gevaar zit in de hierna optredende dreiging van de verdubbeling der torens op de h-lijn. En dat ziet Ron natuurlijk ook alweer, dus 22. Th1 Thd8 ? tijdnood! (Sterker is 22. … Txh1 ! 23. Txh1 Lxa4 !) 23. Txh4 Txh4 Nu zou de stand gelijk moeten zijn.
Hierna volgt een wat rommeliger deel tot Ron op de 28e zet risico’s gaat nemen om het ingewikkeld te maken, erop vertrouwend dat Stefan dan door ’n klok zal gaan. Zelf heeft hij (slechts ) enkele minuten meer. En dat gebeurt ook, na 30. d5
Ik hoor dan Ron “troostend zeggen: “Je stond nu toch verloren!” Maar dat is helemaal niet zo. Ron had grote risico’s genomen met 28. e4 en met 30 . d5. Na 30. ….Th5! (en ook een beetje na 30. ….. e3) staat zwart veel beter.
Maar al met al een fraai manlijk gevecht, waarna Stefan met opgeheven hoofd het vliegtuig mag betreden. Een eervolle aftocht! (Het lijkt me het beste dat we een crimineel inhuren om zijn retourticket te stelen.)
Latere mailreactie van Ron: ‘Wat was het spannend en wat is hij goed geworden! Hij speelde origineel en sterk en stond dus beter tegen mij. Alleen op het eind ging hij in de fout (door tijdnood) door geen e6 te spelen en niet zelf eerst de torens te ruilen. Jammer dat hij zover weg woont. Een kanjer. Groet, Ron'
Evenzeer mooi was de partij van Martin (wit) tegen Jos.
Ik gebruik hierna Jos’ reactie (in blauw ) en zal kanttekeningen van Komodo (in groen) en vanmezelf (in zwart) bijvoegen.
‘Gisteren tegen Martin vond ik ook een spannend partijtje. Martin begon met een wel erg timide opzet , waarbij ik buiten de remise-stellingen probeerde te blijven.
Martin had bijvoorbeeld op de 6de zet volgens mij de mogelijkheid 6. Df3 te spelen i.p.v. Le2 om na Pc6 dan 7. d5 te spelen en door te schuiven naar d6. Martin zag daar vanaf omdat hij dacht dat Ta8 vergiftigd was, en het zou leiden tot damevangst, maar dat leek mij niet waterdicht. (Komodo ziet geen overwegend bezwaar tegen Df3, maar vindt 6. a3 hier sterker)
Omdat de partij strategisch werd, zette ik een andere bril op en vergat even het tactische deel toen ik 8 Dc8 speelde.
Dat was helemaal gericht op de stelling zoals die op de 15de zet op het bord gaat komen, maar vergeet even iets belangrijks. Martin had direct uit kunnen halen met 9. Pc3-b5 (of a3) maar speelde te gehaast eerst 9. 0-0. En toen ging de kans voorbij om me in een ronduit slechte stelling te plaatsen. Ik moest een concessie doen met 9. …. cxd4 maar toen dekte de loper de zwarte velden weer even. 10. Pb5 Le7 11. exd4 a6! En daarna kwam het strategisch weer helemaal goed waarbij ik dacht erg goed spel te krijgen tegen een geisoleerde d-pion met een verzwakt wit damevleugeltje omdat eerder Martin gedwongen was geweest b2-b3 te spelen.
En juist op dat moment begon Martin weer uit te halen door de voor mij onverwachte manoeuvre Pe2-g3-h5 gecombineerd met Dg4. (neemt niet weg dat zwart beter staat) Gelukkig kon ik met keepen overeind blijven , maar wel benieuwd of na-analyse toch nog kansen voor wit naar boven brengt.
Hier komt-ie:
17.Te1? (17.Tc1!?) 17…Lf6?? (Hier verdampt het zwarte voordeel. En wel wegens het door Martin inderdaad gespeelde plannetje met Dg4) (maar heel veel zetten zijn hier sterker : Een Toren naar d8 of naar c8, of Pf6) 18.Dg4!
Tfd8? (Zwart kan het gelijk houden met 18…g6 19.Pge4 Lg7=) 19.Ph5! De7? (kan wat beter : 19…Kh8, maar zwart staat toch altijd minder)
20.Pe4? Dat ziet er toch als heel logisch uit. Maar… bij een vorige partij van Jos schreef ik: Waarom de betere speler (die complicaties oproept) geen gelijk heeft, maar het wel krijgt. Hier dus weer! (heel sterk was i.p.v Pe4 geweest 20.Lh6!! g6 21.Pxf6+ Pxf6 (21…Dxf6 22.Lg5) 22.Df3 Pe8 23.Tad1 met prachtig spel voor wit (of 23.d5) )
20…Lxd4 Jos grijpt zijn kans! en ja hoor, hij profiteert nu toch ten volle van die eigenlijk mindere zet Lf6 21.Lg5 f6 er staan nu twee witte stukken in, maar dat is nog niet erg
Martin had het ongeveer gelijk kunnen houden door de loper op g5 te houden en te spelen 22.Tad1! fxg5 (22…Pc6 23.Txd4! fxg5 (23…Pxd4? 24.Pexf6+ Pxf6 25.Lxf6 Df7 26.Lxd4 met groot voordeel voor wit) 24.Tdd1 h6 met gelijk spel) 23.Txd4 h6 24.h4 =
maar het wordt wel erg na 22.Lh6??
22…f5! [wint een stuk] 23.Dg3 fxe4
Wit geeft op. Vooral de laatste fase was spannend en ik kan me voorstellen dat Martin wel een beetje teleurgesteld is. Hij deed het lang erg goed en had eigenlijk meer verdiend. Maar Jos kan er wel met plezier aan terugdenken: ‘Was voor ons beiden een goede warmloper voor het komende seizoen.’
eindcorrectie moet nog volgen
Bedankt voor het mooie verslag Eddy. Het was een mooie game. Ik had deze opening nog nooit voor me gehad dus had helaas veel tijd nodig. Ondanks de uitslag heb ik genoten. Tot de volgende keer. 🙂
Oprecht verbaast van de kansen in de laatste fase die ik heb laten liggen. Dat had ik echt niet verwacht.
Ik kreeg een lollige reactie op ‘Brief van de meester’uit Australië, van Stefans’s schaakvereniging aldaar. Omdat ik die nog beter op zijn plaats vindt bij dit verslag heb ik hem ook maar hier naartoe gekopieerd.
'Don’t teach our man Stefan too much. I still have hopes of becoming Club Champion one day!'
Belangrijke correctie. Mijn loper was van f3 niet naar g2 gegaan, maar naar g4 juist om Th5 te verhinderen. Dat maakt in de eindpositie wel verschil. Maar we zullen Stefan missen!
En indedaad wonderbaarlijk de kansen die Martin nog had. Het waren 2 boeiende en spannende partijen.
Hahaha