Wat me het meeste opviel vanavond was de bijles voor Gerrit. Dat hij een hekel heeft aan openingstheorie maar desondanks op ons niveau dankzij andere kwaliteiten toch meestal aardig weet mee te draaien, dat wisten we wel. Maar dat hij zelfs het overbekende ‘schijnoffer’ niet zou herkennen dat verbaasde me toch flink.  Jos gaf bijles.

Dat Herman de opening  uitstekend speelde was niet verbazingwekkend. Dat hij meestal weet hoe dat moet, dat wisten we wel. En dat hij dan daarna iets verschrikkelijk belangrijks totaal over het hoofd ziet, verbaast ons ook niet meer zo. Paul verzorgde de leerzame toelichting. Twee vrijpionnen in het centrum werden soepeltjes  richting 8^e rij gestuwd, waarvan er één tenslotte na een lollig offer van Dame tegen Toren tot koningin gekroond zou worden.

Dat Ron na een zet of 10 in iets betere stelling ineens Martin remise aanbiedt, vond ik wel verbazingwekkend. Ik denk dat we allemaal wel weten wie de meest eerzuchtige en leergierige schaker is van ons kluppie. Nou op dit moment bleek dat dus even niet (nou ja, later op de avond wel weer).  En verrassend vond ik dat Martin het aanbod afsloeg!

Ik herinnerde me gelijk mijn partijtje (Diemer!) tegen Martin in februari 2010 in de kantine van het ijsclubterrein, waarin ik hem in wat betere stelling na zet 13 remise aanbood. In mijn eigen database vind ik terug:  ‘wit biedt remise aan in iets betere stelling omdat de temperatuur niet te harden was. Het was 13 graden! Ik zat te bibberen in mijn winterjas, en kon me echt niet concentreren. (0.40)’ Dat aanbod nam Martin destijds wel aan. Maar misschien wilde ook hij destijds terug naar de kachel thuis.

Maar nu was het een milde nazomeravond, en nu ging het anders. Martin dacht een poosje na en sprak toen plechtig:  “Nee, want ik vind het niet erg om te verliezen!”   Ieder die mij langer kent, zal kunnen begrijpen hoe zo’n uitspraak op uw belachelijk faalangstige wepmeester zal overkomen, namelijk als zeer bewonderenswaardig, zeer verbazingwekkend en navolging waard. Ron zette de rest van de avond op het bord met zijn stukken leerzaam uiteen waarom Martin het misschien toch beter had kunnen aannemen. Want tegen Ron in vorm valt weinig eer te behalen.

Enkele verbazingwekkende momentjes:

Het  'schijnoffer’

gerrit1

Normaal speelt Gerrit altijd d6, eerst Le7 en daarna pas Pf6. Omdat hij ten onrechte doodsbenauwd is voor Lc4 en Pg5. Maar eindelijk gaat hij het nu actief aanpakken!  En jasses , dan is het weer niet goed!  

Toen ik voor het allereerst aan openingentheorie begon ( ik was 14 jaren jong) leerde ik eerst in een boek van Euwe de grondbeginselen van de open spelen. Over het zwakke veld f7. Over het tweepaardenspel. Over het schijnoffer.  Dat was zijn eerste onderwerp. En als ik later schaakles gaf aan beginnertjes was het na ‘de loop der stukken’ dus ook een van mijn allereerste onderwerpen. En ik leerde ze dan dat  (na 1.e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Pc3 Lc5??) nu 4. Pxe5 een prima zet was. Omdat na 4. … Pxe5 5. d4! Ld6 6. dxe5 Lxe5  7. Ld3 Pf6  8. f4  de witte stukken lekker staan. Maar….  , zei ik erbij, vooral een prima zet omdat hun aanstaande tegenstandertjes zich lam zouden schrikken. Die zouden denken : ‘Goh, die knul (meiden schaakten toen nog niet) tegenover me, wat kan die goed schaken!!  Wat die allemaal achter het bord ziet!’   En die schrik zou hun schaakkracht niet ten goede komen!  Waarschijnlijk was dat ook nu het effect. Samenspraakje voor twee heren:  Eddy: ‘Wat? Is het nu al afgelopen?” Jos: ”Ja, Gerrit was waarschijnlijk een beetje geïntimideerd en ging toen een beetje te wild spelen.” 

Maar….  ,  ik had het hierboven over ‘andere kwaliteiten’ van Gerrit. Bij hem moet ik altijd denken aan zo’n taaie verdediger bij het voetballen die je als je hem voorbij bent daarna nog een keer moet passeren. Want eigenlijk redde hij zich er best wel een beetje uit, ook al omdat Jos wel sterke, maar ook niet altijd de allersterkste voortzettingen benutte.

  Gerrit2

Na 9. LxPe5  fxe5  is er volgens Prof Dr K eigenlijk nog niet eens zo heel veel aan de hand. (0.40 voor wit. Daar valt op een mooie nazomeravond nog mee te leven.)  Maar OK, je ziet als zwartspeler best wel moeilijkheden. Korte rochade? Na Dc4!? Brrrr.  Lange rochade dan maar? Maar daar moet ook nog wel heel veel voor gebeuren. Gerrit’s oplossing wordt door Jos terecht gekwalificeerd als ‘te wild’  9. …  Pc6 ? tussenzetje, aanval op de dame, maar die trekt zich daar niets van aan  10.Lxf6! ( als jij de mijne, dan ik de jouwe, en zwart is dan een stuk kwijtgeraakt )  Dxf6  dan maar 11.Dxf6 gxf6 12.Pd5! met aanval op c7 en op f6. En na …..  0–0 13.Pxc7 gaf zwart op omdat hij ook nog een derde pion verliest. 

  Gerrit4

Nu hoop ik maar dat Gerrit vanaf heden ook het schijnoffer in zijn repertoire heeft, en heel gewoontjes 3. …. Pf6 gaat spelen.

  Gerrit3

Om na bijv. 4.  Lc4 alsnog wel Lc5 te kunnen spelen. Want nu gaat een schijnoffer voor wit niet meer want na 5. Pxe5 Pxe5 6. d4 slaat zwart de loper op c4!  En voor Gerrit’s angstbeeld Pg5 met dubbele aanval op f7 hoeft hij niet bang meer te zijn want nu volgt gewoon 5. …  0-0.  Grappig is dat na 4. Lc4 nu zwart ook kan kiezen voor hetzelfde schijnoffer maar nu aan de overkant.  4. … Pxe4!  5. Pxe4  d5!  Ook niet slecht.

Ik denk dat als Strik bovenstaande leest, hij niet wacht tot het eind van het seizoen, maar Gerard Groot nu gelijk voorstelt ons ogenblikkelijk te degraderen naar de 3^e klasse. Een club met zoiets kinderachtigs op de site, dat kan niks wezen. (Maar ikzelf  hoop een beetje dat er misschien nog wel iemand is van onze club of van buitenclubse lezers die er toch nog iets aan heeft. Vandaar!  Sorry!)

Na een wat moeizame Engelse start waarin wit (Martin)  een iets betere stelling verwerft die wat later toch minstens gelijk is, geeft hij Ron een kans om te gaan aantonen dat hij beter remise had kunnen accepteren.

  Martin1

11. ….  Pxd5!   Ja , daar moet je altijd rekening meehouden met zo’n hangend paard op h4. Wint zwart zo gewoon een pion? Jawel, maar wit kan voldoende compensatie houden na 12.exd5! Lxh4 13.Dg4! Lf6 14.0–0 0–0 15.Pe4!

Martin slaat echter terug met zijn paard 12. Pxd5  wat logischer lijkt, maar het blijkbaar niet is. Ron verzorgt de uitleg :    12…cxd5 13.Pf5 (natuurlijk, maar …. ) d4! en dat wordt een verschrikkelijk griezelige engerd! 

  Martin4

14. Ld2 zal wel moeten, slaan op g7 kost na Kf8 een stuk  14. …  Lf8! (rare plek, maar slechts tijdelijk want met g6 verdrijft zwart daarna het paard op f5 en daarna komt te gelegener tijd die loper wel weer terug in het spel) 

Hierna doet Martin best wel veel heel goede zetten, maar ja hij blijft een pion achter en maar ja,  die griezel op d4. Zwart dringt op:

   Martin5

25 Pg4?  Waarom dat vraagteken? Omda 25.Pd3!? had gemoeten. Want die vrijpion op d4 wordt levensgevaarlijk als hij niet gestopt wordt (liefst door een paard).   Moge ik Martin bescheiden herinneren aan mijn bepreking van Nimzowitch'   'De blokkade van de vrijpion'   van 4 maart 2014.    

25. …… d3!! 26.  Dd2  Als ik me goed herinner vermeldt Nimzowitch al dat een vrijpion ook al gevaarlijk kan zijn omdat hij met opstomen velden vrijmaakt voor andere stukken. Eventueel zo zelfs geofferd kan worden. En ja hoor, dat weet Ron!  26. ….. Td4!  wat ook nog een grapje mogelijk gaat maken.

  Martin3

27.Pe3? Txe4 28.Dxd3? hèhè weg dat akelige misbaksel. Ja, maar …..

  Martin6

28. …..  Txe3!!!!!  Wit geeft op. Als hij terugslaat verliest hij zijn Dame na 29. …..  Lc5.

Een verbazingwekkend lesje vrijpion.

Ben benieuwd of we met twee zeer welkome immigranten uit andere culturen (hoera) maandag as. kans zien een resultaat neer te zetten dat verbazing wekt. Gezien de kracht van de tegenstanders.

Eindcorrectie moet nog volgen