(Bijna) gelijkopgaande strijd in de eerste ronde

Afgelopen maandag mochten we dan weer hongerig aanschuiven voor het eerste gerecht van de hopelijk voor ons smakelijke en gezonde nieuwe 7-gangen-maaltijd van seizoen '14-'15. Dat het u wel moge bekomen!

 Het beloofde direct spannend te worden. En dat werd het ook.  

(Foto scherper/groter? Op tablet foto even vasthouden, op computer aanklikken. Met  pijltje naar links terug!)

De hoogste borden van ZSCSaende3 leken op papier iets sterker dan de onze. Maar juist daar deden we het goed! Bert (bord 2) en Paul (bord 3) wonnen fraai, Ron stond vrijwel de hele partij minstens gelijk en soms iets beter en speelde een verdienstelijke plusremise, Martin verloor weliswaar, maar zeker eervol. Erg waardevol was daarnaast ook de overwinning aan het 7e bord van debutant (bij ons althans) Jos Lohmann.

Helaas verknoeiden Gerrit, Eddy en Stefan hun partijen (de laatste twee wellicht overbodig), en werd het dus toch nog een nederlaag. Weliswaar met de kleinst mogelijke cijfers, maar toch … . Dit voorgerecht was derhalve dan wel spannend, maar viel al met al toch een tikkie tegen.

Ron  (zwart) mopperde achteraf over de aanpak van wit tegen zijn Siciliaan. 'Hij speelde Konings-Indisch in de voorhand, en leuk is anders!'   Ron fianchetteerde zelf ook maar zijn koningsloper en met e5 leek het een loopgravenoorlog te worden.

  Ext1RonA11

"Maar o wat vind ik het zo een moeilijke variant en tijdens de partij had ik dus helaas niet het gevoel dat ik beter stond."

Maar Houdini vindt de stand vaak gelijk en af en toe toch echt een beetje beter voor zwart . Op één moment na:

  Ext1Ron26

Zwart's laatste 26 ….. Pf6 keurt Houdini af. Een leuke stelling. Wegens het kwaliteitsoffer  27. Txg7! Waar iedereen wel naar zal kijken, maar om te zien hoe het dan verder moet!? Bijv.: 27.  Txg7! Kxg7 28.Tg1+ Kh7 29.Ph4 Pg8 30.Pf5 Df8 31.Tg7+ Dxg7 32.Pxg7 Kxg7 33.Db4 Te7 34.Pxd6    Maar ja …..  Dat is wel erg diep! Ron zag het niet. Zijn tegenstander gelukkig ook niet.

"In mijn partij is 26…, Pf6 namelijk een gigantische blunder (ES: beetje sterk uitgedrukt)  (26…, b5 is nog altijd gelijk). Ik zat toen al in tijdnood en hij had gelukkig niet veel meer tijd, want met 27. Txg7! kon hij het daar feitelijk afmaken. (ES:  nou nou,  een beetje minder mag ook. ) En na 27…, Dxf6 kon hij gewoon pion b7 nemen. Wij beiden waren zo gefocust op de koningsvleugel dat we dit niet zagen. Zelfs na 31…, Lg7!? kon hij die pion nog nemen. De slotstelling is inderdaad weer gelijk."

Een andere mij ook gemailde reactie van Ron las ik mijn vrouw voor. Die daar wegens grote herkenbaarheid hartelijk om moest lachen. Velen van u zullen zich er ook in herkennen:   "Ik heb gelijk nog 's nachts geanalyseerd en ook Houdini geraadpleegd, tot ongenoegen van mijn vrouw, maar anders kan ik toch niet slapen."

Neemt niet weg dat Ron best met enige tevredenheid kan terugkijken op een vertrouwenwekkend debuut aan bord 1 (en met zwart!).

Bert  is al weken goed op dreef. Zijn tegenstander met een wat hogere elo, moest daar met zwart tegen optornen. Hij trachtte dat te doen met het al een eeuw geleden wegens smakeloosheid in onbruik geraakte Oud-Indisch. Hij trachtte het gerecht wat te kruiden met een dapper maar gewaagd 12 …. g5, gevolgd door g4. Aan welke kant kan zwart dan nog rocheren?

 Ext1Bert12

Bert liet zien dat hij daar wel pap van lust.  (Iemand van het waakzaam toeziend personeel stelde vast dat Bert vooral sterk is als het om combinaties gaat.) Het initiatief lag al gauw bij hem. Hij rocheerde lang en gebruikte de open komende g- lijn om de onveilge zwarte koning te gaan bedreigen. Waar een ander wellicht van dit recept wat draaierig zou zijn geworden, deze tegenstander bleek over een sterke maag te beschikken. Hij bleef min of meer overeind. Tot zet 22.

  Ext1Bert22

Bert mag dan graag een combinatietje savoureren, maar als hij denkt dat simpeler ook goed is, gaat hij de al te gekruide spijzen toch vaak uit de weg.  Wellicht daarom sloeg hij het bordje met het ijzersterke 23.Pd4! maar even over.

[23.Nd4 Bd7 24.Qg7 Rf8 25.exd6 cxd6 26.Rhe1+;               23.Nd4 Bg6 24.Nc6; 23.Nd4 f3 24.Qxf3 Qg5+ 25.Kb2]

Bert koos het op het oog aantrekkelijke 23. Dg7 maar dat liet na 23…Rh7 24.Qg8+ [24.Qg2] 24…Kd7 toch een wat zure nasmaak achter.

Gaat zwart nu toch ontsnappen? Bert besloot tot een interessante, laatste poging:  25.e6+?  en zag tot zijn vreugde dat dat Rappange in het verkeerde keelgat schoot. 25…Kc8? begrijpelijk, maar niet goed, [Indien 25…fxe6! dan 26.dxe6+ Kc8 en zwart ontsnapt], omdat de nu op het bordje achtergebleven e-pion na 26. exf7  in een heel lastige, ver opgedrongen vrijpion transformeert en als zodanig voor Bert in een smakelijke brok, maar voor zwart in heel een bittere . pil. Hoestend en proestend houdt zwart het nog vijf zetten vol, duwt dan zijn stoel achterwaarts, en probeert elders op adem te komen. Toegegeven, hij had het onheil zelf een beetje opgeroepen, maar toch nog kans gezien Bert te dwingen zijn sterkste schaakmogelijkheden aan te spreken. Hulde voor Bert. "Chapeau" zei Ron. "Minstens één Michelin-ster", vind ik.

Ron zette ook – terecht- zijn hoed af voor Paul. Die zag zijn Siciliaan beantwoord met de Grand Prix Attack  (2. Pc3  3 f4), wat – als je een beetje weet hoe je het moet aanpakken- niet erg gevaarlijk is, maar waar je je  anders toch aardig in kunt verslikken. Dat deed Paul dus niet. Die combineerde al zijn ingrediënten degelijk, en toen wit een beetje al te hard van stapel wilde lopen bij de 12e zet (g4), werd met 12  … f5 de magnetron aangezet, eerst nog even op de ontdooistand. Het ging niet vlug, maar wel heel erg degelijk, en na 25 zetten was  het gerecht ineens toch gaar!

 Ext1Paul25

26.Rad1? (Kf1!? om de penning ongedaan te maken) Rc2! (aanval op Pf2)  27.Rf1 Bxe4 28.Rc1 d2 enz. Die vrijpion is voor wit onverteerbaar. Zo op het oog een vrijwel foutloze partij van Paul. "maar met het analyseren zal wel blijken dat ik weer eenvoudige wendingen over het hoofd heb gezien. "  Nou nee dus!  Advies voor clubleden: Kies bij Eethuis Paul nooit meer de Grand Prix op uw menu! Dat bekomt u slecht.

Nog een Michelin-ster?  Ja, voor Jos (zwart).

Zijn tegenstander wist natuurlijk nog niet dat je hem met rare openingsvariëteiten absoluut de eetlust niet kunt bederven. (Wij zijn daar inmiddels wel achter.)

1. f4  Wat doet een fatsoenlijk mens daartegen? Het beste is zulke grapjassen maar gelijk stevig aan te pakken.  1 ….  e5 !? Dikke kans dat wit dan gelijk aardig uit zijn specialiteiten is geraakt.

 Ext1Jos1

(Klein terzijde. Ik heb nog een miniatuurtje achter de hand:    Bert Kuijer – Eddy Saraber, 16 april 1982       1. f4 (ik zal die saaie schoolmeester eens verrassen!)  e5 (de Bird-opening) 2. fxe5  d6! (het From-gambiet) Wie verrast nu wie? Zwart won in 11 zetten. Ach die jongen moest het toen nog leren!)  )

Sjaak Veth ook. Want de enige manier om hier met wit iets te bereiken is natuurlijk 2. fxe5 Dat is het hoofdgerecht! Maar dat durft Sjaak niet. 2. d3  (sloom) d6  3. Pf3  Pc6 en zwart heeft niets te klagen. Dat blijft ook zo. Tot diep in het middenspel.

"Vanaf zet 32 was er een soort tijdnood, waar mijn tegenstander duidelijk niet goed tegen kon, wat me erg geholpen heeft de partij te winnen nadat ik mijn stellingsvoordeel weg had gegeven ergens tussen de zetten 18 t/m 22." (Wellicht een beetje daarvan, bij zet 20)

De hulp van de tegenstander kwam m.i. vooral bij zet 45.

  ext1Jos45

Na 45. Td3? (Pe4!?) Tg2+  46. Kf1 Pb2  47. Tb3 En nu komt vroeger (nu gelijk) of later (in de partij)  het moment dat zwart rustig die pion op h2 kan gaan consumeren. En voor wit gaat dan zo'n vrijpion op h3 toch wel erg zwaar op de maag liggen. Bij zet 53. gaat die naar h2 met duidelijk oneerbare bedoelingen, en dus geeft wit op. Al met al alweer een smakelijk en verrassend gerecht, alweer opgediend door Jos. Waarmee die naar plaats 3 in ons klassement oprukt. Quo vadis?

En daarmee hebben we de geurigste en smakelijkste delen van dit diner wel gehad. Best nog goed was Martin. Maar helaas, de bekroning bleef uit.

Hij koos (natuurlijk) voor zijn favoriete Engelse hap. Daar moet je wel geduld voor hebben. Kan even duren voor je iets lekkers voorgeschoteld krijgt. Rond zet 15 lijkt het zover te zijn. Wit krijgt een lichte, maar lekkere amuse opgediend. Maar laat zich die door zijn overbuurman van het bord eten. (Bij zet 20)  Nu gaat zwart staan watertanden. Maar met zijn iets hogere ELO-rating en ervaring is die niet van plan zich iets lekkers zomaar te laten ontgaan. Langzaam maar geduldig peuzelt hij verder. Bij zet 24 staat hij een pion voor. Maar ja, een toren-eindspel.

 Ext1Martin38

Dat moet misschien toch te redden zijn!?

Maar dan toch niet met 39. Tf2? want dat verliest nog een pion. Tb4!  40. Tb2 c4! en ja dan kun je maar beter om de rekening vragen. Jammer voor Martin, en voor ons, maar toch best wel 'een eenvoudige doch voedzame maaltijd'. (Olie B. Bommel)

Eddy mocht mee aan tafel deze avond, en kon zo het genoegen smaken  weer te kunnen vaststellen  waarom het heel terecht is dat hij zichzelf op dieet heeft gezet. Het voorgerecht ging echter nog uitstekend. Omdat hij echt geen klassiek damegambiet lust, nam hij zijn toevlucht tot de Franse keuken toen hij daar de kans toe kreeg. 1. d4 e6 2. e4 d5  3. Pc3  Dat ging geheel naar wens. Zijn tegenstander zat langdurig te kauwen en te herkauwen, en zelf hoefde hij niet erg veel na te denken. Bij zet 15 staat Eddy er prima bij. Maar plotseling leek het alsof er iets in zijn keel bleef vastzitten. Een graatje?

Ext1eddy15

En hij pakte het probleempje totaal verkeerd aan. Hij wilde die vijandelijke stukken in de buurt van zijn koning even onschadelijk maken. (Onzin natuurlijk) 16. Pe5 !? Nog even de keel schrapen en dan tevreden achterover leunen en eens even rustig kijken naar een aangename voortzetting van de maaltijd. Maar tot zijn verbijstering bleek hij een strategisch niet zo gelukkige keuze te hebben gemaakt. Niet echt erg, maar  ten gevolge daarvan ging ineens alles verkeerd. Ineens dreigde er pionverlies, en misschien zelfs twee keer. Paniek sloeg toe, alle eetlust was ineens weg. Dit was toch onmogelijk! Het leek toch gewoon een overzichtelijke stelling. Voor het eerst ging hij nadenken. En raakte zoetjesaan zelfs in tijdnood. En zoals vaak in zo'n situatie: een volgende foutje ligt dan op de loer. Die kwam bij zet 21. Daarna was uw oude reservist kansloos. Gebrek aan wedstrijdritme? Seniormoment? Tijd voor voedingssupplementen? Komt dat ooit nog goed? Niet waarschijnlijk. Misschien was dat dieet toch niet verstandig. Echte blunder, nou nee. Voor de tegenstander met problemen was het gewoon : Foutje? Bedankt! Moet zeggen dat hij dat zelf wel foutloos bekwaam afhandelde.

Bij Stefan (wit) ook zoiets. Die speelde zijn opening met verve . Zijn tegenstander bakte van een klassiek damegambiet ineens een hollandse stonewall. Stefan had kennelijk geen zin in een avondje herkauwen en zette daar een hoogst ongebruikelijke menuutje tegenover. Wat een fantasie! Wat een kleur. Wat een geur! Alle schaaksmaakpapillen tegelijk geprikkeld. Met veronachtzaming van alle hygienische schaakvoorschriften. En het scheen nog effectief ook.

  Ext1stefan24

De witte koning heeft helemaal geen muurtje nodig, laat staan een stonewall. Die houdt van lucht en ruimte. Je krijgt de indruk van een rijkelijk besproeid schaakeetfestijn. En dat ook zwart nauwelijks meer weet waar hij nou eens aan zal beginnen.  Maar ook  bij Stefan gaat er dan toch bijna onvoorspelbaar ineens iets mis. Te veel zout in de aardappeltjes? Water in de wijn?

Stefan speelt hier 24 Ld6 + Net als bij Eddy zo'n zetje waar toch niks mis mee kan zijn, maar waar toch de ellende mee begint. Want mijn Droidfisch keurt hem af! En na    24 …  Kg8  25. Taf1 bxc5 volgt dan een tweede onnauwkeurigheid 26.bxc5(Dxc5!).  En plotseling begint de witte koning zich wat al te ruimtelijk en luchtig te voelen. En als vanzelf zakt de boel langzaam als een gelatinepudding in elkaar. Niet omdat het gerecht objectief gezien heel slecht is, maar met al die luchtige ruimte rond de witte koning is het lastig lepelen.  Het gaat allemaal bijna vanzelf. Nog een pionnetje kwijt. En dan

 Ext1stefan37

37  Kc3   a5  38. De6 Db4+ 39. Kd3 Dxa4 40 Tf5  Dd1+ en wit geeft op. Vroeg of laat volgt Dc1 met torenwinst op f5.

Stefan een fantasierijke kok? Absoluut. Iets laten aanbranden, grote blunder? Welnee!   Gewoon bijna onvoorspelbaar vanzelf mislukt, rond de 25e zet.

En de derde amateur was dit keer Gerrit. Hij had kortelings aan een feestmaaltijd in Hoorn deelgenomen en vastgesteld dat het hem niet smaakte als anders. De laatste weken was het allemaal zo lekker geweest, maar nu … nee!

Mopperde (?) hij bij het begin al tegen de wedstrijdleider over bord 5 en zwart? Ik hoorde nog "Dan moeten jullie het zelf maar weten!" Dat was dan een voorspelling die vanzelf uitkwam.

 Ext1Gerrit

Volgens Houdini kan hier het best volgen 9…exd5 10.dxc5 Bxc5 11.Bf4  Met ong. gelijkspel. Maar onze Gerrit houdt niet van zo'n geïsoleerde pion. (Ik ook niet, maar hij kan ook wel voordeeltjes hebben. Zie  ook artikelen over Nimzowitsch en Tarrasch)

Gerrit speelde 9. …   Dxd5 10. Pe5? (Le3!?)"Stond bij mijn 10e zet voor een dilemma. Volgens Ron had ik Dxd4 moeten spelen. Maar ik voorzag als antwoord 11. PxPc6 b7xPc6  12.Lxc6 Ta8-b8.   Denk dat hier ook geen prettige stelling ontstond. Maar ja, dat was bij mijn voortzetting ook niet het geval. Na 27. Th1 heb ik de strijd maar opgegeven."

Fritz  vindt dat Ron gelijk had.  [10…Qxd4 11.Nxc6 bxc6 12.Bxc6 Rb8 13.Qc2 Bb7   = (-0.14) ]

In ieder geval een stuk minder bitter dan 10 .. Qd6 11. Nxc6 bxc6 12.Bf4 Qd7 13.Qc2 Bb7 14. dxc5 waarna de loper op b7 staat te niksen, voor wit een open d-lijn lokt, met t.z.t. een akelige loper-binnenkomer op d6.

Maar toch geldt ook bij deze partij (zij het in mindere mate dan bij die twee stakkerds hierboven):  hoe groot is die 'fout' nu helemaal. (9 .. , Dxd5 i.p.v. exd5)

 

3,5-4,5  Ach, laten we het maar vergeten.

We hebben wel eens beter gesmuld. Maar ach, echt onappetijtelijk was het nu ook weer niet.

Volgende keer naar Bergen2. Wellicht dat zich dat beter doet smaken. En dat moet ook eigenlijk wel, daar  ronde 3 (Waagtoren5) en ronde 4 (Aartswoud2) wel eens heel zwaar op de maag zouden kunnen gaan liggen. Ronde 5 (Oppositie) is wellicht een lekkerder adresje.

 

_____________________________________________________________________________________________________________

06-10-2014	Aris de Heer			.	Z.S.C. Saende 3			3½ – 4½
1		Ron de Vink	2003	–		Peter Roggeveen	1950	rem
2		Bert Kuijer	1782	–		Frans Rappange	1849	1-0
3		Paul Verkooijen	1770	–		Machiel Moes	1809	1-0
4		Martin Zwaneveld	1688	–		Dirk-Willem Swart	1750	0-1
5	.	G. van Dok	1619	–		Pim Hoff	1742	0-1
6	.	Stefan Vink	1634	–		Mels van de Water	1674	0-1
7	.	Jos Lohmann		–		Sjaak Veth	1631	1-0
8	.	E. Saraber	1711	–		Arnold Rijksen	1578	0-1
			1743				1747