Tja …. Is het nog leuk om verslagen te schrijven van onze clubavonden?  Als er nog maar twee partijen te volgen zijn. En die beginnen dan ook nog erg op ‘herhaling van zetten’ te lijken.  Vanavond was de spoeling wel erg dun. Hoezo schaakvereniging? De séance begint overeenkomsten te vertonen met het op geregelde tijden een gezellig potje schaak van Hendrik Groen met zijn vriend Evert. In het verzorgingshuis. Huiselijke sfeer, glaasje ernaast.  Tot het door ziekte van Evert daar ook afgelopen was.

Ik word daar niet vrolijk van.

Gelukkig was er een klein lichtpuntje. Er kwam iemand van buiten binnenlopen. Eindelijk weer eens. Ron was zo verstandig en sympathiek om gelijk af te zien van zijn geplande partij tegen Ab. Er moest aandacht zijn voor de binnenkomer! Ab speelde partijtjes met hem. Het leek aardig gelijk op te gaan. Geen beginneling dus!

Daarna speelde ik een partijtje tegen hem. Kunnen we hem niet inpalmen?! We moeten ons best doen. Ik had verder deze avond toch bijna niks te doen als verslaggever. Ik was van plan hem er even snel af te vluggeren. Dat ging absoluut niet door. Hij vertelde me dat hij vroeger wel clubschaak had gespeeld, maar nu al een poos niet meer. Nu met pensioen? Moest weer op dreef raken. Maar ik had wel een halve avond nodig om met een pionnetje meer te winnen. Dus een heel geschikt object voor pogingen tot klantenbinding?

Heb wat met hem gepraat. Aardige man. Maar ik weet zijn naam niet. Vergat een foto te maken. Hij hielp me toen mijn kamera bij het kieken van de notatieboekjes dienst weigerde wegens een door mij ten onrechte meegenomen verkeerde lens. Hij hield bereidwillig de partijen omhoog zodat het van grotere afstand toch nog lukte. Dus ik heb wel een foto van een mysterieuze hand. De hand die ons team een handje komt helpen?

Slechts twee echte partijen dus: Gerrit tegen Bert en Martin tegen Peter.

Gerrit behandelde de Siciliaanse opening  van Bert redelijk. Maar na een wat krampachtige manoeuvre om de opmars van Bert’s damevleugelpionnen te vertragen scheepte hij zich zelf op met een kreupel paard, dat voorlopig als uitgeschakeld kon worden beschouwd. Waar kan het beest ooit nog heen? Dat gaat veel vee-artsenij vergen.

Derhalve staat zwart vanaf nu wat beter. Bert schakelt zijn bekende Geduldig Doorschuif-Mechanisme in. Met succes. Tot zet 33.

Na 33. ….  Ld7? raakt zwart zijn lang gekoesterde voordeeltje kwijt.

[Volgens Prof Dr Ir K.  geeft 33…f5!? wat mogelijkheden. Bijv.: 34.h4 fxe4 35.fxe4 (35.hxg5? exf3!+–) 35…Txd2 36.Txd2 Ph7 37.De3 Pf6 ]

Komodo taxeert dit als flink beter voor zwart. Waarom dat is, begrijp ik niet erg. Vanwege dat voorlopig nog steeds wat kreupele paard? Vanwege de wat wonderlijke koningsstelling van wit? Misschien begrijpt Bert het wel. Houd me aanbevolen voor commentaar.

Nu gaat Gerrit zelf over tot aktie.  34.h4! Pe6  En dan heeft zwart niet veel meer. Die probeert het nog wel. Wat plaagstootjes die bij onoplettendheid wit nog wat schade hadden kunnen berokkenen, Maar Gerrit is klaarwakker. Die ruilt eerst het een en ander af, en weigert dan nota bene dameruil  (Let wel: Gerrit!!), en gaat dan – terecht- zelf over tot voorzichtig aanvalletje! Ineens raakt Bert in de problemen:

Zwart kan niet veel meer.  Tot zet 50 kan zwart er alleen nog maar op hopen dat wit zijn flinke voordeel niet benut.

Met zet 51 gebeurt dat een beetje.  51. Dc8? Beter gewoon De5 en Dxb5. Die pion is  ondekbaar. Nu zou zwart met 51. .. Dd6 niet alle maar wel veel dreiging kunnen wegnemen.  Ik denk dat Gerrit een dame-eindspel, al of niet met een pion meer, zo laat op de avond niet meer zag zitten en al lang reuze blij was met een remise tegen de vice-kampioen. Ik denk in deze fase Bert het ook wel best vond.

Martin schreef  ‘Peter wel goed gespeeld! Hij kwam echt een pion voor.’

Hij begrijpt dat ik dat haast niet kon geloven. Maar dit keer heeft Peter eens  geen zin om een stuk weg te geven in de opening.  In tegendeel. Na een blundertje van Martin komt hij zelfs een pion voor.

11. Ph4?  Pxe4!  Na terugslaan op e4 slaat de loper van e7 het paard op h4!

Maar dan is Martin wel gelijk wakker! En gelukkig voor hem geeft dan zwart bij zet 27 toch dat stuk nog even weg. Maar toegegeven: het is wel iets voor wat dieper doorrekenen!

Na 17. Pf5 moet echt die loper even in veiligheid gebracht met Lf6.  Voor het gespeelde   17. …. Ta8-d8?  is geen tijd.  (17. … Tf8-d8 is ook niet echt goed, maar wel beter, omdat dan het paard op a7 dubbel gedekt blijft) Na 18.Dc3! staat nog steeds de loper op h4 en prise, maar nu dreigt ook stukwinst met Lxa7 gevolgd door Dxc6. Wel een grappige combinatie.

Hierna , met een stuk meer, kan Martin het ook wel slapend.

 ‘Tja …. Is het nog leuk om verslagen te schrijven van onze clubavonden?’  Dat zei ik al.

Hoewel ik het met Martin eens ben dat Peter het niet slecht speelde , moet me wel even van het hart dat ik er een beetje ontmoedigd van geraakte dat hij de foutieve openingzet die ik in het verslag van 13 januari speciaal voor hem een beetje uitvoerig aan de orde had gesteld nu gewoon toch opnieuw doet. Ik schreef daar n.a.v. de partij Gerrit-Peter, na  ontboezemingen over het wel of niet erg zijn van rochadeverlies  (n.a.v. de‘Berlijnse Muur’ van Kramnik tegen Kasparov) :

‘Conclusie:  Het komt wel eens voor dat het verlies van de rochade in de opening niet ernstig is.  Bij Peter dus wel!’

Hier  precies dezelfde stelling (Schots) als op 13 januari tegen Gerrit, na 1. e4 e5  2. Pf3 Pc6  3. d4

En weer speelt Peter 3. ..  d6 ??  In plaats daarvan kan zwart beter op d4 slaan.  3. … exd4. Want zoals ik toen al schreef,wit kan na 3. …, d6 gewoon na 4. dxe5 dxe5 zwart zijn rochademogelijkheid ontnemen. (Als zwart na Dx8 met het paard terugneemt kost het hem de rochade niet, maar wel een pion!)  Die mogelijkheid kun je met zwart maar beter niet aan wit overlaten. Dat Martin er niet op ingaat begrijp ik wel een beetje. Die vindt dat hij vanavond moet kunnen winnen, en doet dat liever in een ingewikkelder stelling met dames (en paarden) op het bord. Die jaagt op groter wild.

Ik vrees dus wel dat Peter mijn uitweiding op de website over zijn stelling tegen Gerrit niet heeft gezien.

Meer te schrijven heb ik nu niet. Tot de volgende keer dan maar. Ik zal het toch nog maar even proberen vol te houden.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden