Ronde 19, 2 maart

Niet al te veel reuring deze avond. Paul wist het met zijn Schots gambiet op een gegeven moment, na een zet of 7,  ook verder niet meer zo goed en de hele partij stond het daarna  zo’n beetje gelijk. Gerrit slaagde erin zoveel mogelijk stukken af te ruilen, en tenslotte stond er een stelling op het bord waarin Paul geen winst meer zag. Prof Dr Mr K. zag nog wel iets, eindelijk, op dat moment. Maar erg duidelijk was het niet.

Ron (wit) excelleert de laatste tijd in homemade openingen, maar bereikt er niet vaak wat mee. Vanavond dus ook niet. Frank had geen problemen met een opening met 1. f4 en 6. c4 en na 10 zetten al zag Ron er niks meer in. Frank vond het best.

Van Ab  (wit) – Peter was voor mij interessant om te kunnen zien hoe beide spelers de website niet erg bijhouden. Want voor de derde keer in successie speelde Peter 3. …  d6  wat allerlei onheil over zich afroept. Ab volgde evenmin mijn eerdere suggestie, maar  zijn 4. d5 is in ieder geval niet slecht. Vooral niet omdat toen Peter gelijk een pion weggaf. Verder  gebeurde er lang weinig opzienbarends.  Tot Ab rond de 20e zet erg goed gehakt maakte van een plannetje van Peter om toch wat onrust te zaaien met een vrijpionnetje in de witte koningsstelling. Dat vrijpionnetje bleek ten dode opgeschreven. Ab kon toen rustig richting eindspel manoeuvreren met twee pionnen meer. En omdat Peter begrijpelijkerwijs toen zijn inspiratie ook wel kwijt was, werden het er gemakkelijk drie. Om het een beetje oneerbiedig te formuleren: Ab won vanavond niet  (hij liep dan ook de halve avond vrij ontspannen rond te kuieren) , maar Peter verloor vanavond wel.

Het interessantst vond ik de partij tussen Martin (wit) en Arend. Het was duidelijk dat Martin graag Blackmar-Diemer tegen een (nu nog) minder sterke tegenstander wilde spelen. Maar het zat hem niet mee. Eerst omdat hij zelf twee zetten verwisselde. Waar  Arend misbruik van had kunnen maken. Maar die deed dat niet, maar die maakte er Frans van. En ook daar houden Diemer-adepten niet zo erg van. Ron vertelde me eens dat hij geen BDG meer speelt, omdat je dan altijd (??) Frans tegen je krijgt en hij daar niet van houdt. Martin duidelijk ook niet. Die probeerde het maar een beetje alternatief aan te pakken, maar dat haalde niets uit. Arend demonstreerde daarbij dat hij weliswaar weinig theoretische bagage meezeult  (naar eigen zeggen) , maar dat hij wel over een opzienbarend schaakinzicht beschikt, waarmee hij dat aardig weet te neutraliseren. Misschien was zijn 12e zet (Lg4) wat minder goed maar Martin’s antwoord daarop ook. Rond de 15e zet heeft wit eigenlijk nog helemaal niets. De stelling is intussen behoorlijk explosief geworden. En juist dan, als Arend eigenlijk heel redelijk staat, raakt die met een paar achtereenvolgende mindere zetten  (sommige soms wel heel voor de hand liggend, ik zou ze misschien ook wel gedaan hebben) onnodig de controle kwijt. En daarmee krijgt  Martin eindelijk de uitgangspunten voor gedegen agressief en foutloos spel waarmee hij in 10 zetten de tegenstander naar het moment van opgeven duwt.

Ik maakte achteraf Arend mijn compliment over zijn sterke spel (ook taktisch)  in de eerste helft van de avond. Na zoveel schaakloze jaren nu nog even verliezen van Martin is geen schande. Ik denk dat we nog veel aan opzienbarends gaan zien van deze mijnheer.

Wat illustratiemateriaal:

 Eerst maar van Martin tegen Arend.

Klik de zet aan of het pijltje om het diagram te wijzigen!

Een mislukt BDG:



De  explosieve stelling waarin zwart er nog stevig voorstaat, maar dat dan laat glippen:



De stelling waaruit blijkt dat Peter de website niet vaak meer leest:

 Ab – Peter (3.d4)

3. … d6 ??  ( exd4 !)    (Zie de verslagen van ronde 17, afl. 1.   En van ronde  15,  8 febr.  En van Ronde 13,  13 jan.

De stelling waarin Ab aan Peter fraai duidelijk maakte dat diens plannetje niet klopt:

Klik de zet aan of het pijltje om het diagram te wijzigen!



Een voorbeeld van de actuele homemade openingen van Ron:

  Ron – Frank (5…Pc6)

6. c4 ?   ( 6. d3 !?)

De stelling waarin Paul zijn Schots bij de 8e zet nog wat leven had kunnen inblazen:



De eindstelling waarin volgens K. eindelijk nog iets te proberen viel:

Paul – Gerrit (26…Tdd7)

Komodo suggereert hier: 27. h4 bijv:  27. ….  h5 28. Kf2 met en licht voordeeltje  voor wit. Wellicht toch door die kwetsbare pion op c7, waar zwart op moet blijven letten. Ook als wit op de koningsvleugel begint te rommelen! Maar veel is het niet.