Keizer, 7 april 25

Klein clubje vanavond. Maar wel gezellig.

Thomas was het eerste klaar. Die had weinig moeite met Ab’s zelfgetimmerde 6e rij-systeem.

.  Ab – Thomas (8.De2)

Niet dat het altijd wits allerbeste zetten waren maar wel altijd best genoeg om verwarring te zaaien en  voordeel te krijgen. Bij zet13 valt de zwarte constructie al in duigen.

.  Ab – Thomas (13…fxg6)

14. De6+  ! Kh7  15. Pe4!

Mat dreigt voor zwart, maar dat komt er niet van, maar wel groot materieel voordeel voor wit.

Danny  (met zwart) Hij speelt in de CaroKann- doorschuifvariant de eigenaardige zet 3. .. c6-c5.

. Peter – Danny (3…c5)

(1 e4 c6 2 d4 d5 3 e5 c5) Ik herinner me: ooit speelde  Botwinnik dat in een match om het WK, en dat veroorzaakte nogal wat ophef. In eerste instantie denk je immers aan tempoverlies. Tegen welke grote grootmeester was dat ook al weer? Dat weet ik niet meer.

Danny  krijgt langzaam druk op Peter’s witte stelling. En dat betaalt zich uit in materieel voordeel.  Misschien onnodig. Dacht ik ter plekke.

 Peter – Danny (14…Pxd4)

15. Tc3 ? (15. Tf2!?  Maar wellicht is dan na  15. .. , Lc5 de situatie ook wel genoeg ellendig. Maar dat kon ik niet meer bekijken, want ze waren al aan het analyseren. Thuis even met digitale hulp controleren.) .Pc2.!

Bij Martin was het iets geworden dat op een vrij normale Siciliaan leek.

  Gerrit-Martin (7.Pf3)

Het werd spannend rond zet 18. Wel pionwinst of toch maar niet.

. Gerrit – Martin (18.Lb5? )

Martin won een pion na 18 … Te7 ( T uit de penning). 

. Martin – Gerrit (23.Dxf3)

23. … , Dxe5

Later vertelde Martin dat hij ook had gedacht aan wilde aanvalsmogelijkheden , maar dat bleek toch wat te riskant. Hij koos toch voor pionwinst.

Bij de post mortem dachten Gerrit en ik zo’n aanval weerlegd te hebben, mar daar blijkt thuis de computer het niet mee eens te zijn.

Een eindspel met zware stukken en met slechts 1 pion meer is nog niet vanzeelfsprekend gewonnen, tenzij de tegenstander blundert. . En dat doet Gerrit.

Martin – Gerrit (23…Dxe5)

24. Dxb7 ?? met een dame in de aanbieding.

Ron had weer eens een wonderlijke opening tussen de spinraggen op zijn volgepakte schaakzolder gevonden. 1. b3 !? Rekende natuurlijk op Hollands van Marc, en dat kwam. En na zet 4 wist Marc het ook niet meer, en moest hij alles zelf bedenken.

 Ron – Marc (4.e5)

Dat lukte wel een beetje, dacht ik. Maar Marc moest er wel voor zwoegen. Maar toen ik  vertrok, zag ik wel dat zijn stukken nog steeds een tikkie in hun domicilie vast zaten. Waar konden ze nog naartoe om zich verdienstelijk te maken?

 Ron – Marc (17…Le7)

Als ik de partij van Marc opgestuurd krijg kan ik zien of het hem nog gelukt is er beweging in te krijgen.

Commentaar van onze kanjers zelf:

Ron:

Ik speel niet zo vaak 1. b3 meer, maar dit is wel goed wapen tegen Hollands. Marc had al een keer aangegeven dat hij dan 2…, e6 wilde proberen. Maar dat heeft wel een bezwaar dus: 3. . e4! Een heel vervelende pion zet hier.

. Ron – MARC (3.e4)

Slaan is natuurlijk niet goed. (Dh5! g6  De5) Op 3…., Pf6 is 4. e5 dan sterkste. Meer wist ik niet meer. Maar kwam heel lekker te staan. In de partij twijfelde ik tussen 15. Tde1 en The1.

 Ron – MARC (14…Dc7)

Maar de laatste is natuurlijk veel beter. De andere toren kan dan gelijk naar c1!
In slotstand, waar ik veel beter stond, bood ik remise aan vanwege ons beider beperkte tijd en de leuke pot die ik al had gespeeld.

  Ron – MARC (29.a3)

Zwart heeft het nog heel lastig, maar gezien onze tijd remise aangeboden, dat direct werd geaccepteerd.
Marc is gewoon een leuke tegenstander.

Danny:

Vanavond mocht ik tegen Peter, en de avond begon erg gezellig met vele verhalen. De wedstrijdleiding greep in en we moesten toch maar eens gaan schaken. Met de winst van het rapid toernooi bij Espion op zak hoopte ik dat het vandaag niet te laat zou worden aangezien ik daar gisteren al 6 uur lang had geschaakt. Maar dit mocht mijn nieuwe voornemen om geduldiger te spelen niet in de weg zitten, met tennis verloor ik vaak belangrijke wedstrijden omdat ik te aanvallend en gehaast speelde. In die valkuil wil ik bij mijn nieuwe hobby niet weer vallen.

  1. e4 c6 2. d4 d5 3. e5 c5 4. c3 Pc6

 Peter – Danny (4…Pc6)

Tot zover theorie, Eddy merkte op dat Botvinnik dit wel eens speelde, en zo bleek, deze variant heet de ‘Caro-Kann Defense: Advance, Botvinnik-Carls Defense’. Reden voor mij om eens naar die partijen te kijken. Het is voor mij een solide opening die mij meestal in staat stelt een stelling neer te zetten die mij bekender oogt dan de tegenstander.

5. Lb5 cxd4 6. Lxc6+ bxc6 7. cxd4 Lf5

 Peter – Danny (7…Lf5)

Frank merkte op dat loper naar a6 in plaats van f5 hier een goede optie is om rokeren te voorkomen bij de tegenstander, ik heb dit online wel eens geprobeerd maar na 8. Pe2 e6 9. O-O zag ik hier niet per se het voordeel van, maar ga het toch weer eens proberen want La6 was hier wel de beste zet.

8.Pf3 e6 9. O-O Pe7 10. Ph4 Db6 11. Pxf5

  Peter – Danny (11.Pxf5)

Peter doet hier eigenlijk precies wat ik hoopte. Pxf5 is volgens de computer dan ook een blunder. In deze variant is de d4 pion van wit altijd erg zwak en daar baseert zwart dan zijn spel op. 11. Pxf5 gevolgd door Pxf5 voert de druk op d4 alleen maar verder op.

..Pxf5 12. f4 Le7!

  Peter – Danny (12…Le7)

Dit was een van de zetten die ik deed omdat ik geduldiger wil spelen, en de computer geeft het een uitroepteken, alsof ie het wist.

13. Rf3 Qxd4+ 14. Qxd4 Nxd4 15. Rc3

 Peter – Danny (14…Pxd4)

De toren naar c3 is een fout, met toren f2 had wit hier de vork kunnen voorkomen maar kwam daarna evengoed onder grote druk te staan, na … Lc5.

..Pe2+ 16. Kh1 Pxc3 17. Pxc3 O-O 18. b3 Tfd8 19. Pe2 c5 20. La3 d4

  Peter – Danny (20…d4)

Geduldig de pionnen naar voren schuiven en de overwinning proberen te pakken. Ik vond mijn loper op e7 wat ongelukkig en met a5 had ik b3 aan kunnen vallen om zo ‘connected past pawns’ te creëren, maar ik dacht dat dit al voldoende zou moeten zijn.

21. Td1 d3 22. Pc3 Td4 23. g3 Tad8 24. Pb5 Te4 25. Pc3 Te3 26. Lc1 d2

  Peter – Danny (26…d2)

De enige zet, Peter had niet gezien dat hij de pion niet kan pakken omdat zijn paard op c3 dan zou hangen aangezien de torens op de d-file elkaar boos aankijken.

27. Lxd2 Txc3 0-1

Thomas:

In de partij tegen de zoals altijd in sneltreinvaart spelende Ab werd de theorie al vrij snel verlaten. Ik kwam nog een partij tegen die met 7.. d5 verder ging ipv 7.. Pe7.

 Ab – Thomas (7…Pe7) .

Mijn 7. h4 was misschien wat voorbarig evenals 10. d5!?

Ab – Thomas (9…Pd7)

Volgens Stockfish verandert de stelling hiermee van iets beter voor wit (+1) naar enkele tienden in de min. Maar zeg ik in alle (on) bescheidenheid wellicht wel een goede taktiek tegen Ab die vrijwel elke zet uitvluggert, terwijl ieder ander toch wel minimaal een paar minuten investeert om de diverse mogelijke slagenwisselingen te overdenken.
In dit geval lukte het me om de meestal in no time opgebouwde muurstelling bij voorbaat te doen afbrokkelen.
En ik moet toegeven dat ik op zet 16 toch ook even gekeken heb of er een mooi dameoffer met 16. Dxg6+ in zat.

Ab – Thomas (15…Pxd5)

Dat blijkt echter op niets uit te lopen, de zwarte koning ontsnapt met medeneming van een groot deel van de witte bruidsschat en wit blijft met lege handen achter. Bovendien waren dat soort combinaties alleen weggelegd voor mensen als Fischer, die al de nodige hulptroepen er bij had gehad.
Over dit verschijnsel had ik al eens meer geschreven. En ik had gezien dat het paardoffer ook kansrijk was, dus waarom risico’s nemen? Na de kwaliteitswinst en vervolgens nog een ontstond al snel een gewonnen stelling voor wit waar de wat actiever geworden stukken van zwart onvoldoende tegenwicht boden .
Ook betrapte ik mezelf er op dat ik soms onbewust de neiging had om “mee te vluggeren” met Ab, of in ieder geval sneller dan gebruikelijk speelde. En daar kunnen soms risico’s aan kleven, zoals de kans op het missen van tactische toevalligheden. Gisteren ging het in ieder geval goed en het belooft ook dit jaar weer een spannende laatste ronde te worden!

Ron – Marc  

7 april 2025 

1.b2-b3 f7-f5 2.Lc1-b2 e7-e6 3.e2-e4 Pg8-f6 4.e4-e5 

Stelling na 4.e4-e5 

Ron is voor mij altijd een lastige tegenstander. Deels omdat hij naar mijn mening de iets sterkere schaker is, maar ook omdat hij niet alleen mijn openingen niet uit de weg gaat maar er juist zichtbaar genoegen in schept om er gaten in te schieten. Dat maakt het lastig, maar ik ben er erg blij mee want ik heb op deze manier al diverse varianten in mijn openingsrepertoire kunnen aanscherpen. 

Nu kreeg ik deze variant (4.e5!) voorgeschoteld. Inderdaad een lastige, en was mij onbekend. Ik wist alleen 4.ef5: ef5: en dan lijkt wit beter na 5.De2 Kf7 6.Pf3 Pc6 7.Pg5 Kg6 8.h4 maar zwart heeft 8..La3! en de dame blijkt op e2 helemaal niet zo gunstig te staan (op dezelfde lijn als de koning en wit moet oppassen voor Te8). De stelling is dan wat rommelig, maar wel leuk en mijn computer vindt het ongeveer gelijk.   

4…Pf6-d5 5.c2-c4 Pd5-b6 6.d2-d4 d7-d5 7.e5xd6ep c7xd6 8.f2-f4 

Stelling na 8.f2-f4 

Mijn computer geeft de voorkeur aan 8.Pc3, maar ik vind 8.f4 een erg sterk plan. Wit wil e6-e5 verhinderen (zodat mijn e6 pion zwak blijft) en met d4-d5 een fantastische loper op b2 creëren. Ik besloot tot Lf8-e7-f6 als verdedigingslinie; om ook de optie erin te houden om misschien toch nog een keer e6-e5 te kunnen spelen.  

8…Lf8-e7 9.Pg1-f3 Le7-f6 10.Pb1-c3 Pb8-c6 11.Dd1-d2 0-0 12.0-0-0 

Stelling na 12.0-0-0 

Het werd nu wel erg lastig om d4-d5 tegen te houden, dus ik speelde het dan zelf maar. Echter, dat vond ik niet zo erg, want als wit neemt op d5 dan is het denk ik wel gelijk (mijn zwakke pion op e6 verdwijnt dan), en als wit doorschuift met c4-c5 dan kan ik misschien breken met b6 en/of a5. 

12…d6-d5 13.c4-c5 Pb6-d7 14.Lf1-b5  

Stelling na 14.Lf1-b5 

De zet Lb5 is gericht tegen b6, wat ik na Dc7 alsnog probeerde te spelen. Dat is ook wat ik al in gedachten had, dus consequent gespeeld. Echter, de coördinatie van mijn stukken is belangrijker en ik had hier Le7 en Pd7-f6-e4 moeten spelen. Had ik eigenlijk wel moeten zien…  

14…Dd8-c7 15.Td1-e1 

Stelling na 15.Td1-e1  

Het is altijd moeilijk om te kiezen welke toren gespeeld moet worden, maar waarschijnlijk was 15.The1 de betere keuze geweest. De toren doet niet zoveel op h1. Na 15.Tde1 speelde ik Pdb8, waar ik tijdens de partij wel tevreden over was aangezien de strijd zich afspeelt op de damevleugel, maar nu ik besef dat dit paard ook op e4 had kunnen staan in plaats van op b8 ben ik er toch minder blij mee. 

15…Pd7-b8 16.Kc1-b1 b7-b6 17.Lb2-a3 Lf6-e7 

Stelling na 17..Lf6-e7 

Ok, ik sta hier niet zo best, maar de zet Le7 gaf mij toch wel wat voldoening. Toen de witte loper op b2 actief dreigde te worden ging mijn loper naar f6, en nu de witte loper een nieuwe diagonaal probeert te vinden om actief op te worden wordt deze weer in de weg gelopen met Le7. 

18.c5xb6 a7xb6 19.La3xe7 Pc6xe7 20.Te1-e2 

Stelling na 20.Te1-e2  

Het is duidelijk, wit wil de druk op mijn e6 pion opvoeren. Als verdediging besloot ik om mijn paard om te spelen via g6 naar f8. Mijn pion is dan definitief veilig, en de rest van mijn stukken kunnen zich dan bezighouden op de damevleugel zonder dat mijn paard daar in de weg loopt. 

20…Pe7-g6 21.g2-g3 Tf8-d8 22.Th1-e1 Pg6-f8 23.Pf3-e5 Lc8-a6 24.Td1-c1 Dc7-b7 25.Dd2-d3 

Stelling na 25.Dd2-d3 

Wit heeft minstens twee zwaktes bij zwart nodig om te kunnen winnen. Misschien heeft wit dit al bereikt, want e6 is zwak en b6 ook. Aan de andere kant, d4 van wit is ook zwak (al kan ik daar nu niet bij), dus dat compenseert misschien, en b6 is niet zo gemakkelijk voor wit om bij te komen. Voor winst is het denk ik voor wit cruciaal om de c-lijn te bemachtigen. 

Ik speelde hier daarom 25..Lb5: met het idee om te vervolgen met Pa6 om de torens te verbinden, om tegengas te kunnen geven op de c-lijn. Het duurt echter te lang, en ruil op b5 was eigenlijk ook niet zo logisch want dat is waarschijnlijk precies wat wit wilde met Dd3.  

Mijn computer geeft als verbetering 25..Pbd7 (dus om het paard te spelen zonder te ruilen op b5), want na 26.Pd7: Td7: staat de loper op b5 gepend. Dat had ik niet gezien, maar het helpt ook eigenlijk niet want na 27.La6: Da6: 28.Da6: Ta6: krijgt wit na 29.Pb5 de c-lijn in handen, blokkeert mijn zwakte op b6, en na Tc6 zie ik niet veel meer voor zwart.  

25…La6xb5 26.Pc3xb5 Pb8-a6 27.Pe5-c6 Td8-d7 28.Te2-c2 Ta8-e8 29.a2-a3  

Stelling na 29.a2-a3 

Ron bood hier remise aan, wat ik uiteraard graag aannam. Er was wel wat wederzijdse tijdnood, maar wit staat hier wel gewonnen (e6 is zwak, b6 is zwak, wit heeft de c-lijn, en zwart heeft niet zoveel zetten meer). Ik had geluk dat Ron niet perse hoefde te winnen, en al tevreden was dat hij succesvol aangetoond had dat de variant met 4.e5 inderdaad toch wel erg lastig is voor zwart. Daar hebben we na de partij nog wat meer naar gekeken, met misschien wat ideeën… 

½-½ 

Een gedachte over “Keizer, 7 april 25”

  1. Zoals ik al zei. Marc is een sympathieke tegenstander die ik minstens net zo goed vind als ik. Ik help graag om zijn repertoire te versterken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *